Telemark

Det er frykteleg festleg å fortelje alle utlendingar som har høyrt om telemarkkøyring (sjølv om mange trur det heiter telemarket) at that's me; eg er telemarking og eg er glad i å stå på ski. Telemarkkøyring, derimot, har eg aldri fått heilt dreisen på.

Det bestemte eg meg for å gjere noko med, og brukte opp ein alt for stor sum på å kjøpe telemarksbindingar og støvlar til carvingskine mine. Invisteringa var ikkje berre meint for å imponere utlendingar, men fordi det er fantastisk artig å kunne koma seg ned bakkane med elegante og kontrollerte svingar så snospruten står.

Desverre kan eg berre svinge elegant til høgre. For å unngå å køyre i ring eller havne rett ut i det upreparerte terrenget har eg valet mellom å tryne til venstre eller ta ein slalåmsving. Sidan slalåmsvingen er desidert lettast blir det korte svingar til vestre og lange og elegante til høgre. Desverre er ikkje det nokon god måte å lære å stå på, så det hender eg må bite i det kalde snøen, med von om at det nok gjeng betre neste gong.

Esqui

La lluvia que ayer nos mojó en Bergen se cayó como nieve en la ciudad de Voss (donde se quedan los centros de esqui más cercanas). Entonces yo y Nina aprovechamos el domingo, sin lluvia, con esquis y con prometidos de condiciones máximas para ver si todavía podriamos bajar las pistas. Fue bien chevere, llevé mi camara, pero lo olvidé en la mochila así que tienen que imaginarse el la vista de las dos vikingas bajando una montaña - la una más cansada que la otra porque fueron a una fiesta la noche anterior...

La foto sacamos más o menos hace un año. Lo puse para aydarles con la imaginación. Por si acaso; yo estoy más a la derecha.

Framtidsutsikter

Det er ikkje greit å skrive blogg når ein har både spansk-, engelsk- og norsktalande lesarar. Det greiaste hadde vore å berre skrive på engelsk, men då kjem eg til å avsløre meg sjølv om ein frykteleg dårleg engelskskrivar. (No skal eg ikkje skryte av at eg skriv feilfritt norsk eller spansk, men i spansk har eg lov å skrive feil og på norsk dekkjer eg over det så godt eg kan og kallar det trykkleif i staden.) Dermed blir det ein litt-på-norsk-litt-på-spansk-blogg, som sikkert ser ganske rotete ut.

Uansett. Det er Bergen. Det er regn. Og det er studiestart. Veldig trivleg, bortsett frå at eg må drive på å planlegge middag kvar dag. Apropos middag, så har eg meldt meg opp til fire fag detta semesteret; GIS, kvantitativ metode, feltkurs og bacheloressay.

GIS og kvantitativ metode skal gje meg jobb når eg blir stor (kanskje). GIS går ut på å lage kart, og det er ganske artig. Eigentleg går det ut på å legge mange kart oppå kvarandre for å lage eit heilt nytt kart. Kvantitativ metode er ikkje like fantasiengasjerande. Det handlar om å halde styr på store mengder data og finne medianen, gjennomsnittet og slike ting. Det skal gje meg ei årslønn på ein halv milion har eg blitt lova, så med dei framtidsutsiktene skal eg nok koma meg gjennom det faget òg, for då treng eg ikkje planlegge middag kvar dag lenger.

Feltkurs og bacheloressay skal gje meg kunnskap om verden. Feltkurset går til Estland. Eg, Nina og Bjørn Erik har planlagt å vera miljøvennlige å reise dit med hoppestokk og seglbåt. Bacheloressayet skal handle om Peru. Det er alt eg veit så langt. Eg veit litt meir forresten, det skal vere på 20 sider og eg lurar på om eg skal skrive om geriljagruppa "den lysande sti". Resten er opp til meg å finne ut, og det har eg ikkje gjort endå.

Slik ser mi næraste framtid ut. Ikkje så alt for galen, spør du meg.

En Bergen

Ya llevo unos cinco dias en la lluviosa ciudad Bergen, y ya estoy mojada. Hoy vino la nieve para la primera vez este invierno a Bergen, pero se transformó a auga bien rapido y hicó mis pies nadar en los zapatos.

Ya comenzaron mis cursos. Voy a llevar un curso de SIG, otro del manejo de cantidades grandes de datos y un curso y un curso que en realidad solamente es una salida al campo (nos vamos a Estonia) en mayo. En el último curso voy a escribir 20 paginas de algo de Peru. Yo eligo el tema. Algunos ideas? Estoy pensando de varios temas; de consecuencias del calentamiento global, la fuerte centralizacion, el niño o algo sobre la mineria, pero no se todavia.

Lo que me gusta regresar a Bergen es que ahora veo todos mis amigos todo del tiempo. Lo que menos me gusta es que ahora tengo que cocinar mi propia comida.