Piura

Gode lesarar. Eg i Piura no. Det tok si tid å koma hit fordi eg prøva å få med meg ein asistent frå Lima. Der var det veldig mykje godvilje å hente, men folk er travle der òg (sjølv om det er sommarferie), så det var ingen som kunne bli med meg i går. Dermed tok eg sekken på ryggen og reiste opp aleine, så no er eg her endeleg. Tida i Lima bruka eg til å vitje nokre forskingsinstitusjonar som forskar på slike ting som eg òg forskar på, så heilt meiningslaus var ikkje dagane i Lima likevel.

No er eg altså i Piura, og her er det varmt. Eg kjenner alt no at tankekapasiteten er omvendt proporsjonal med temperatur over 20 grader, og det bekymrar meg litt, men eg trur det er ei tilvendingssak. Uansett skal det arbeidast. Eg har fått ein del avtaler med professorar og folk som gjenom sin profesjon har greie på landbruk og på Piura, og dei skal eg vitje i næraste framtid.

Snipp snapp snute, eventyret er slettes ikkje ute, men det er tida mi på internettkafeen. Heng med. Eg kjem tilbake med meir spennande nytt etter kvart som eg kjem djupare ned i materien.